Er was een tijd dat elektrische mobiliteit met hoongelach werd onthaald of dat het als pure sciencefiction werd afgedaan. Anno 2018 blijkt dat we er zijn en dat we aan de rand van een energietransitie zitten, waarbij we met een duurzame blik naar de toekomst kijken. Het jammere in dat verhaal is dat de autoindustrie er niet helemaal van wakker blijkt te liggen. Soms lijkt het zelf alsof ze in twee snelheden werkt. Enerzijds aankondigen dat er elektrische wagens zitten aan te komen, maar anderzijds blijven ‘sjoemelen’ met normen om de ontploffingsmotor niet zomaar op te geven. Ik geloof alleszins in de elektrische mobiliteit en ga ervan uit dat vooral nieuwe spelers de markt kunnen doorbreken.

Van elektrisch en hybride naar elektrisch

Ik rijd zelf al bijna drie jaar rond met een Renault Zoë. Vanaf de proefrit wist ik dat elektrisch rijden voor mij ‘the point of no return’ zou zijn, een kantelmoment. Het hele gezin is weg van de wagen en gebruikt die veel vaker dan de Toyota Auris die we nog hebben. Ondanks het feit dat het een hybride is, hangt er nog wel steeds een uitlaat aan. Sowieso hebben we het moeilijk met twee wagens op de oprit, dus werd het tijd voor een familievergadering. We beslisten om die wagen te vervangen en misschien zelfs ook de Zoë. Maar waarmee?

Sono Sion

Er zijn al wel wat elektrische wagens of EV’s op de markt, maar in alle eerlijkheid zijn ze toch nog steeds bijzonder duur, zeker als je naar het formaat ‘gezinswagen’ kijkt. Wat me in deze ook opvalt is dat heel wat automerken een elektrische variant maken van een bestaand model, maar niet noodzakelijk een volledig nieuw model ontwerpen dat enkel elektrisch rijdt. Toen ik bij het vergelijken geen betaalbaar elektrisch model vond, zag ik in een reactie op een blogbericht plots de naam Sono Sion staan. Ik had er nog nooit van gehoord en wellicht ben ik niet de enige. 

Sono Sion is een project dat destijds gestart is via crowdfunding: drie pasafgestudeerde Duitsers die een visie hadden over groene mobiliteit en hun droom omzetten naar een elektrische wagen. Op zich is dat al een enorme uitdaging, een wagen ontwikkelen die moet concurreren met alle andere die op de markt zijn. Toch zijn ze erin geslaagd en hebben ze een wagen ontworpen die meer doet dan beantwoorden aan de elektrische mobiliteit van morgen. Ondertussen zijn ze uitgegroeid tot een heus bedrijf.

Wat maakt de wagen zo bijzonder? 

• De carrosserie is bedekt met zonnepanelen. Je kan met deze wagen dus zelf energie opwekken. Eens volledig opgeladen, kan je er 30 km extra mee rijden (je kan hem ook gewoon opladen, zie verder). In de winter ligt die waarde uiteraard lager.
• De wagen levert zelf stroom af en is dus bidirectioneel. Dat maakt dat je deze wagen aan je huis kan koppelen en inzetten als thuisbatterij. Maar je kan er evengoed je stofzuiger aanhangen of zelfs een andere elektrische wagen mee laden. 
• Eens afgeleverd zal deze wagen gekoppeld kunnen worden aan een autodeelsysteem. Je bepaalt een tarief en kan via de app je wagen delen met anderen.
• De lucht in de wagen wordt gefilterd door een biologisch product, een mos dat in het dashboard is verwerkt en dat je zelf kan vervangen.
• De wagen kan met een trekhaak geleverd worden. Dat lijkt niet veel bijzonders, maar weet dat dat niet zomaar kan bij een elektrische wagen. 
• De verlichting van deze wagen zal met nieuwe led-technologie uitgevoerd zijn.
• Sono Motors tracht de CO2-productie-uitstoot zo laag mogelijk te houden en zal mogelijke uitstoot op een bepaalde manier compenseren. Je zal kunnen kiezen op welke manier. 
• De wagen kost € 16.000, excl. batterij. Die kan je huren of aankopen voor € 4000 of lager (afhankelijk van de marktprijs op het moment van fabricatie).
• De batterij zelf is nog een discussiepunt, 35 kWu of 45 kWu. Volgens hen het equivalent van 250 (of hoger) reële kilometers.
• Sono Motors gebruikt heel wat onderdelen van bestaande modellen (denk aan de besturing van de BMW i3) om te vermijden dat er moet worden geïnvesteerd in R&D. Voorts tracht het bedrijf zoveel mogelijk lokaal te produceren.
• De productie start in 2019 en men verwacht te leveren in het najaar.
• De wagen is geschikt voor een gezin en biedt voldoende plaats voor elke passagier.
• De wagen wordt enkel in het zwart geleverd.
• Als kopers hebben we inspraak in het ontwerp en hebben we reeds een aantal elementen van deze wagen kunnen laten veranderen. Een finaal ontwerp wordt na de zomer verwacht.
• ​Ze werken aan een netwerk voor onderhoud van de wagen.

Ik kan zo nog heel wat voordelen opsommen, best dus dat je het zelf even nakijkt op de site.

Ik weet dat slechts een handvol Belgen deze wagen hebben besteld en dat mag gerust wat meer zijn. Ik zie hen af en toe passeren op een Duitse praatgroep op Facebook (en hoop stiekem op de komst van een Belgisch clubje; misschien moet ik er zelf wat werk van maken!).

Hoe zit dat met de Sion in België?

Ik heb de Sion besteld onder een groene impuls, het unieke ontwerp en ook de Vlaamse subsidie die er voor elektrische wagens is. Als de wagen voor 2020 ingeschreven is, heb ik recht op de subsidie (€ 4000). Echter weet je nooit of de productie vertraging oploopt (kijk naar de Tesla 3) en hoop ik stiekem dat de volgende regering die nog een beetje verlengt.

De wagen wordt geleverd in Bremerhaven. Ofwel laat je hem dan in België leveren, ofwel haal je hem op. Het enige wat ik nog moet uitzoeken is hoe ik makkelijk een wagen kan importeren. Ik weet dat je een tijdelijke plaat kan aanvragen om hem tot hier te rijden en dat je hem vervolgens aan de douane moet tonen, Belgische btw moet betalen e.d. Daar kom ik later nog op terug.

Feit blijft dat deze wagen uniek is in zijn soort en helemaal beantwoordt aan hoe het elektrisch rijden (m.u.v. autonoom rijden) van de toekomst kan zijn. Dat ik de wagen kan bijladen met de zon, dat de productiecyclus groen is en dat ik inspraak kan hebben bij belangrijke keuzes vind ik een handige bijkomstigheid. Ze pakken het van in het begin echt helemaal anders aan en tonen de autoindustrie dat het dus ook anders en duurzamer kan. 

Ontdek het voorlopige ontwerp op sonomotors.com.
(c) foto's: Sono Motors 

Terwijl de aarde soms letterlijk brandt aan de ene kant, kampt men met wateroverlast aan de andere. Het lijkt alsof onze planeet vandaag een punt wil maken. Het grote wakkerschudmoment. Weer dat stemt tot nadenken. Alhoewel, ondanks dit weer blijven we in onze cocon zitten en doen we alsof er niets aan de hand is. We genieten des te harder van ons pop-upzwembad in de tuin, gevuld met kraantjeswater. Omdat het kan. Bij voorkeur delen we dat dan ook graag met de wereld. Doet pijn om dit te lezen, niet? We doen er allemaal aan mee, immers door de droogte hangt onze wagen vol stof, dus gaan we naar de carwash, ons grasveld verkleurt, laten we volop sproeien. Laten we vooral de wagen nemen, die heeft tenminste airco.

Ik heb het daar persoonlijk heel moeilijk mee. Ik bedoel, als we nu niet wakkergeschud zijn, vrees ik dat de status quo zal blijven en zie ik de toekomst voor mijn kinderen somber in. Ik vind het enorm jammer voor mijn kinderen dat er geen zwembad in de tuin komt. Het is niet dat ik hen wil straffen, maar ik krijg het gewoonweg niet over mijn hart. Het water dat we nu verspillen is echt verloren. Wat ga jij doen als het seizoen voorbij is? Het water recupereren? Ik denk het niet.

Zolang we niet buiten onze cocon denken, zal er volgens mij niet snel iets veranderen. We blijven voor het minste de wagen nemen, uit gemakzucht. We blijven plastic zakjes aanvaarden bij de bakker omdat ze dat aanbieden. We blijven onze groenten individueel verpakken in plastic zakken in de supermarkt, omdat het zo hoort. We blijven met de bedrijfswagen volop rijden omdat we die nu eenmaal gekregen hebben.

Neen, het hoort niet zo. Het begint bij jou. Sta maar eens stil bij het rimpeleffect dat jij wil veroorzaken voor onze planeet. Wat voor een planeet wil jij voor onze kinderen achterlaten? Wil je hen meegeven dat het de normaalste zaak is dat je zomaar een zwembad vult of dat je voor het minste de wagen neemt? Of wil je hen meegeven dat er keuzes zijn? Dat er ook alternatieven zijn? 

De aarde kreunt, dat moet voor iedereen toch duidelijk zijn. Is het dan zo moeilijk te aanvaarden dat de kleinste inspanning een grote impact kan hebben, ook een positieve? Neem wat vaker de fiets. Ga naar een zwembad. Je gras schiet wel terug uit. Groenten die je thuis verwerkt, hoef je echt niet in een zakje te stoppen. Neem zelf een boodschappentas mee. Kleine dingen, weet je. 

We hoeven heus niet te wachten op de politiek, want die holt steeds achterop of neemt beslissingen die van te weinig ambitie getuigen. Het begint bij jezelf. Tracht je bewuster te zijn van wat je doet en je zal merken dat jouw rimpeleffect vandaag nog start. Zullen we het vuur aanwakkeren of doven?