De moeilijkheden van 50-plus-sollicitanten en tips voor een andere aanpak

Zijn er moeilijkheden? Ja. Kunnen we ze overbruggen? Ja, maar we moeten toch kijken naar een specifieke aanpak, een aanpak die ik heb meegekregen van de 50-plussers zelf, die hun ervaring, falen, maar vooral succesmomenten hebben gedeeld. Ik wil ze ook delen met jullie.


De titel is eigenlijk niet volledig, misschien maak ik er beter 45-plussers van. Het gaat om mensen die ik bij coaching zie of mensen waarvan ik gesprekken op LinkedIn volg, mensen die  bijvoorbeeld recent ontslagen zijn en nu worden geconfronteerd met regelmatig falende sollicitaties. Nochtans gaat het hier om mensen met sterke profielen, die een lekker volle rugzak hebben en die anderen, jonge collega’s, nog heel wat kunnen bijbrengen. Echter zitten ze met een probleem: de rekruteerder vindt ze te duur of overgekwalificeerd.


Ondanks de stimulansen van de overheid (die jammer genoeg in België zijn aangepast van 50+ naar 55+), zijn heel wat bedrijven niet happig op het aannemen van die doelgroep. Het probleem van het te duur zijn is een oud zeer, nochtans zie ik genoeg mensen die bereid zijn om aan een lager loon te starten, vooral ook omdat ze zich bewust zijn van het feit dat de arbeidsmarkt veranderd is t.o.v. pakweg 30 jaar geleden, waarbij niet langer het diploma en ervaring centraal staan, maar evengoed persoonlijkheid, inzet, talent, gedrevenheid en bereidheid om te leren, bij te scholen. Leeftijd staat daarbij niet noodzakelijk gelijk aan een veel hoger loon. Het argument van overkwalificatie wordt duidelijk ook te gauw gebruikt bij het niet weerhouden van sollicitanten. Jammer dat de meeste sollicitanten dan niet dieper ingaan op dat argument, of counteren. Vaak ook gestuurd door frustratie, wat begrijpelijk is.


Maar ik wil dit niet al te negatief bekijken. De mensen die we begeleiden, vinden vaak wel werk, maar het duurt iets langer. Ze hebben allemaal een traject afgelegd, van vallen en opstaan, van energie verliezen, maar vooral ook terugvinden van energie en gedrevenheid om ervoor te gaan. Hun positieve ervaringen of aanpak die geleid heeft tot een job, wil ik met jullie delen, om te kijken of dit bij jullie heeft geleid tot resultaat of net niet, om een gesprek op gang te brengen.


Wat kan men dan doen om zijn/haar kansen te verhogen? Onderstaande is gebaseerd op gesprekken met 50-plussers, zaken die we samen hebben aangepakt, nieuwe inzichten, enz.

• Bijleren? Ja, je hebt heel wat ervaring opgebouwd, maar het is nooit te laat om nog te leren. Ook een jonge werknemer moet nog heel wat bijleren. Immers technologie en procedures veranderen constant, voor jong en oud. Aangeven in je brief, cv of online profiel(en) dat je gerust nog wil bijleren, kan daarom zeker geen kwaad.
• Bijscholen? Ik heb een ingenieur begeleid die 30 jaar geleden is afgestudeerd en die tijdens onze gesprekken met trots vertelde over wat hij allemaal had geleerd. Maar dat was 30 jaar geleden. De markt en technologische ontwikkelingen hebben die kennis voor een deel ingehaald. Als je in hetzelfde domein wenst verder te gaan, is het belangrijk dat je je bijschoolt. Als het op de werkvloer niet kon, dan eventueel via een cursus. Nadeel dat werd ondervonden: dit zijn geen VDAB-cursussen, maar gespecialiseerde opleidingen en die zijn niet altijd even goedkoop...
• Omscholen? Vind je dat het ondanks je ervaring, misschien tijd is om uit te kijken naar iets totaal anders (met bijvoorbeeld minder stress, verantwoordelijkheid of fysieke inspanning)? Iets dat misschien aanleunt bij je talenten, passies of specifieke vaardigheden? Diensten zoals VDAB bieden heel wat cursussen aan in lijn met mogelijke interesses. Ook tijdens werkloosheid kan je uiteraard beroep doen op specifieke omscholing. Ik ken een werfleider die zich heeft omgeschoold tot patissier en bijzonder gelukkig is in zijn huidige job.
• Profileer je op een andere manier, laat de klassieke sollicitatieaanpak en pimp je cv en brief. Voor velen is dat niet evident. Sommige mensen die ik begeleid, hebben er soms 20 jaar of meer opzitten bij hetzelfde bedrijf en weten niet hoe ze anno 2016 hun sollicitatie best aanpakken. Hun cv, zeker bij hooggeschoolden, is vaak langer dan twee pagina’s. Elke werkervaring heeft minstens vijf lijnen, het cv staat vol tekst, chaos. Het eerste wat we bij die doelgroep doen is het cv aanpassen, luchtiger maken, schrappen of herschrijven. Een rekruteerder krijgt heel wat cv’s te zien, houd er dan ook rekening mee dat hij/zij binnen een paar seconden een duidelijk beeld moet krijgen van jou. Dat is onmogelijk als je cv vol tekst staat.  Werk met kernwoorden, reduceer tot je een fris document krijgt van twee pagina’s. Als je op LinkedIn staat, verwijs je ernaar voor meer details.
• Heel vaak wil men de persoon al een beetje leren kennen alvorens een eerste gesprek heeft plaatsgevonden. Daarbij gaat men kijken naar online media, denk daarbij aan LinkedIn. Echter is dat een professioneel medium, dat niet noodzakelijk iets zegt over jouw persoonlijkheid (past hij/zij wel in het team?). Tracht dus eventueel een tweede profiel aan te maken. Denk aan about.me, een video-cv, Google+ (geen nood, dit kan je leren) of heel wat andere media. De feedback die de sollicitant dan terugkrijgt is vaak positief. Het feit dat iemand zo ver wil gaan, getuigt van inzet, en als 50-plusser ook blijk dat je nieuwe technologie durft te omarmen.
• Wat bij sommigen ook heeft gewerkt, is de old-schoolaanpak, langsgaan bij een bedrijf en daar het cv afgeven. Ze vallen op omdat het eigenlijk haast niet meer wordt gedaan.
• In the picture blijven. Bedrijven kunnen jou ook vinden natuurlijk. Zorg er dus voor dat je een duidelijk en toegankelijk LinkedIn-account hebt, want ook daar zoeken rekruteerders naar de witte raaf.
• Ook op de VDAB-site kan je in the picture blijven door je cv regelmatig aan te passen. Op die manier zal je steeds bij de eerste hits zitten als men een zoektocht naar gepaste profielen uitvoert.
• Zijn je kinderen de deur uit? Dan betekent dat dat je je misschien flexibeler kunt opstellen.
• Aangeven in je cv dat je recht hebt op een premie en dat de loonkost dus een pak lager is.
• Aangeven dat vooral de inhoud telt en niet het loon.
• Je cv aanpassen i.f.v. de job, dus niet zomaar de standaarduitleg bij elke job vermelden, maar bij elke job die elementen in de verf zetten die aanleunen bij het gezochte profiel (in het vet, kernwoorden…). Heel vaak zal er dan niet te hard worden gehamerd op overkwalificatie. Anticipeer op dat argument via je cv. Herformuleer.

Als je een bepaalde job echt ziet zitten, maar je weet dat je voor die job overgekwalificeerd bent (je wenst bijvoorbeeld minder verantwoordelijkheid, een job die inhoudelijk minder zwaar is), geef dat dan ook aan. Schrijf dat je alle registers wil opentrekken (wat niet noodzakelijk betekent dat ze automatisch moet aanleunen bij de rugzak van 30 jaar) en dat je vooral bezig bent met de inhoud. Ook hier is het belangrijk dat je dit goed aanpakt, dat je nadenkt over de juiste formulering.


Voor sommigen hebben bovenstaande elementen gewerkt. En neen, vaak lukte het niet meteen (of bij sommigen zelfs niet) en was het vooral een proces van proberen, experimenteren, leren. Er zijn vast nog heel wat verhalen over falen en leren, over succes die jullie kunnen delen, over jullie geslaagde of gefaalde aanpak. Doe gerust!