De sollicitant

De seconden wogen zwaar en leken door hun obese houding trager te tikken dan normaal. Nog zeven minuten en ik kon de hel verlaten, 16.53 uur. 

Ik keek nog even op, nog zes minuten en drieëndertig fucking seconden. Terwijl mijn wijsvinger al richting ‘off’-knop ging, zag ik in de weerspiegeling van mijn Dell-scherm een schim verschijnen die verdacht veel op Diane Janssens leek, het kutwijf dat genoegen schepte in het jennen van haar werknemers. Lees: zij was mijn baas.
Het driedelige maatpak, de Farrah Fawcett-achtige lokken en de veel te diepe decolleté rechtvaardigden haar bestaan als gezaghebbende figuur op de tweede verdieping. Dat moet ongetwijfeld de redenering van haar baas geweest zijn, want wij begrepen het niet. De mental picture van Philippe, de CEO, het gekreun, 'harder, harder!'. Ik grijnsde, de klok tikte sneller.

°'Wat zijn we van plan?', zei Diane met Antwerpse tongval, terwijl ze mijn vinger van de 'off'-knop haalde.

-'Mijn job voor vandaag zit erop Diane, ik ga naar huis.' Ik wees naar de klok die ondertussen drie voor zeventien uur aangaf.

°'Ik dacht het niet Sien, jij was vanochtend een half uur later op kantoor, dus ik verwacht dat jij tot minstens 17.30 uur aan de slag blijft. Ik heb je net een opdracht gemaild en verwacht dat die vandaag nog afgewerkt op de server staat.'
Verbijsterd logde ik opnieuw in om de mail van mijn bazin te lezen: 16.54 uur, Diane Janssens, Copy webteksten DP Funeral. In het rood, met uitroepteken. Kut.

-'Diane, het is vrijdag, die klant gaat heus niet zitten wachten op die teksten. Onze deadline is trouwens dinsdag, dus ik heb nog tijd.' Ik wees naar de planning die Diane me eerder die week bezorgd had.

°'De plannen zijn gewijzigd Sien, de teksten moeten vandaag klaar zijn, dus begin er maar vast aan.' Ze draaide zich om en maakte een klakgeluid met haar houten hakken, alsof ze me als een doorgewinterde SS'er een commando had gegeven. 

-'Loop maar weg Diane, ik zal het kot hier wel afsluiten!', riep ik vol razernij en onmacht. Onmacht omdat ik haar niets kon maken. Ik was haar teef en ze hield mijn leiband zeer kort.
Ze stak haar linkermiddenvinger op. Ik kon me de grijns op haar gezicht perfect voorstellen. Diane, de verwaande trut die haar nagels vijlt met de zielen van haar collega's, godin van de maan waarnaar wij tegen wil en dank huilen als wolven in een kooi. 
DP Funeral godverdomme, kan het nog donkerder? 'DP Funeral. Where the dead drink from Diane's skull', 'We add fun to funerals. DP FUNeral.' Wat had ik een hekel aan dat mens, denken dat ze zich alles kan veroorloven met haar  streken, haar vingerwijzingen, haar BMW. Leeghoofd, maar wel baas. 

17.15 uur. Nog geen letter neergepend, een lege pagina met  een cursor die even snel tikte als de secondewijzer aan de muur. Ik sloot mijn ogen en ademde diep in en uit, de inspiratie zou wel komen. Tik tak, tik tak. Niets, enkel de gedachte dat ik haar iets kon aandoen. Plots zag ik in mijn gedachten een bericht in het obituarium van de krant verschijnen. Ik besloot om het op te schrijven:

Diane Janssens
Geboren en gestorven
Dansend op de zielen van haar wolven
Hol en fake
Gevuld met siliconen en plaaster
Bracht ze iedereen van streek
Zodat elk moment met haar
Een ritje in de hel was
Op een trage rollercoaster

DP Funeral. Adding fun to funeral

Fuck it. Ik bewaarde het in het mapje op de server en stuurde onze godin een berichtje dat het klaar was.

17.28 uur. 

°'Siiieeeennn!! Godverdomme!' 
Als de dochter van Zeus ontpopte haar stem zich tot een shitstorm aan verwijten en verwensingen. Muziek in mijn oren die ongetwijfeld zou leiden tot mijn ontslag. Het kon me geen moer schelen. 

Met een stevige mars en de armen in vastberaden houding, stapte ze op me af. 

Plots zag ik vanuit de cubicle achter me een rugzak richting gangpad glijden. Ik had een medestander! Diane struikelde en kwam ongelukkig tegen de papierversnipperaar terecht.

Dit was mijn kans.

Ik legde haar blonde lokken wat goed, schakelde het toestel in en repte me naar de parking. 

17.17 uur. Nog geen letter neergepend, een lege pagina met  een cursor die even snel tikte als de secondewijzer aan de muur.
​