Tim Briers - Fotografie - Copywriting
  • home
  • beeld
  • blog
  • Awards
  • Tim
    • Tim
    • Contact - €

blog. scroll.

Gepest als tiener, getekend als volwassene

12/11/2018

1 Reactie

 
Afgelopen weekend had ik een boeiend en met momenten toch ook diepgaand gesprek met vrienden over pesten en hoe pesters op school iemand voor het leven kunnen tekenen. Over dat laatste wordt haast niet gepraat, maar toch moeten we dat als ouders doen, enerzijds om te waken over het tijdig een halt kunnen toeroepen van pestgedrag en anderzijds om pesters te wijzen op de impact van hun gedrag naar later toe. Ik ben zo getekend voor het leven en wil daar vandaag heel openhartig over zijn. Ik hoop dan ook dat de lezers mijn bericht delen of beter nog erop reageren met eigen ervaringen in de hoop dat dit ook bij pesters terechtkomt.

Onschuldige nerdtijd


Tijdens mijn kinderjaren heb ik een redelijk onschuldige jeugd beleefd in de basisschool in mijn dorp. Er was wel een pestkop in de klas die me af en toe lastigviel, maar niets onoverkomelijks in vergelijking met mijn eerste middelbare jaren. Weet je, ik was een ubernerd. Beeld je een nerd in, vermenigvuldig met drie en je hebt de typische nerd die ik was. Ik verslond boeken, was gek op alles wat met Egypte en de middeleeuwen te maken had en kende alle dino’s bij naam, in welk tijdperk ze leefden, tot welk geslacht ze behoorden en las wetenschappelijke werken over het ontstaan van het leven. Oh ja en ik luisterde naar klassieke muziek, verzamelde postzegels en fossielen. Op mijn elfde leerde ik mezelf Basic aan. Ik was the bomb, not. 


De vreselijke jaren


Ik was als nerd echt wel gelukkig tussen mijn boeken en was me er niet van bewust dat ik daar in de middenschool voor zou afgestraft worden. Met mijn aktentas (I kid you not) trok ik naar een school die destijds een reputatie had, nl. een school waar vooral rijkeluiskinderen zaten. Dat bleek ook zo te zijn. Die school was voor mij een compleet andere wereld, kinderen die met een GameBoy rondliepen, All Stars droegen en alles van Chipie, Levi’s en PePe Jeans hadden. Ik, ik zat daar in mijn velours broek en schoenen van een onbekend merk. En een aktentas. Uiteraard viel ik uit de toon. Dat gecombineerd met een acne die zelfs Clearasil de baas niet kon, was ik een easy target. Ik ben bijna vier jaar gepest geweest, tot ik uiteindelijk van school veranderde. Ik werd gepest voor mijn kleren, het ontbreken van merken, mijn kapsel, de boeken die ik las, mijn desinteresse in spel en sport, mijn goede cijfers, mijn zin voor orde.

Ik was vaak het mikpunt van spot en vanaf het derde middelbaar werden mijn schoolspullen beklad, vond men het geestig bloem in mijn boekentas te kappen en vond men het nog meer hilarisch als ik daar dan nog voor berispt werd door een leerkracht. Die school was een ware hel voor mij, maar heb dat nooit laten merken. Ik vond dat ik me voor de buitenwereld sterk moest houden, ik kon het mijn pesters niet gunnen.


Hart verloren aan de volgende jaargenoten


Pas toen ik van school veranderde en terechtkwam in een stad en niet een dorp, ging mijn wereld echt open. Dankzij mijn klasgenoten die totaal niet dezelfde fixatie hadden als mijn klasgenoten in een dorp, kwam ik er helemaal bovenop. Ik begon toen ook echt te puberen en hing de nerdmantel aan de kapstok. Tijd voor grunge, zwart, langer haar en Nirvana. Ik was gelukkig en dat heb ik echt aan mijn jaargenoten te danken die me toonden dat er buiten de wereldvreemde rijkeluistieners ook nog andere tieners bestonden.


En nu


Maar die periode van vier jaar heeft mij wel getekend voor het leven. Ik sloot mij in mijn hoofd af van de pesters, van mensen, ik durfde niet voor mezelf op te komen, ik durfde geen mening te geven. Tot op de dag van vandaag worstel ik daar nog steeds mee als je me in een groep zet met mensen die ik niet ken. Ik moet eerst kunnen observeren en als ik me veilig genoeg voel, dan zal ik me openstellen. Dat is een gevolg van die pestkoppen en heeft me in mijn sociale omgang met mensen vaker parten gespeeld. Spreek me dan niet te snel aan en ik klap dicht. Moest ik onlangs weer pijnlijk vaststellen toen ik samenzat met ouders om het verkeersveiligheidsbeleid van de school te bespreken. Ik krijg er dan gewoon geen woord uit. Ik zou wel willen, maar dan zit ik met angst iets verkeerd te zeggen, angst uitgelachen te worden. Belachelijk natuurlijk, want we zijn volwassen mensen. Maar toch zit dat in mijn systeem en krijg het er niet meteen uit. Nog een oorzaak van de depressie die ik stilaan van me afgooi. Na al die jaren. 


Ik kan me de gezichten van mijn pesters nog zo voor de geest halen en als ik ooit tachtig word zal ik me hun namen nog steeds herinneren. Dat terwijl ik ze eigenlijk wil vergeten en verdergaan.

Dus ja, pesten is niet iets onschuldigs, aanhoudend pesten zorgt ervoor dat mensen zelfs 25 jaar later nog steeds met de gevolgen daarvan zitten. Doe het dus niet af als iets dat kinderen nu eenmaal doen (en nu kijk ik naar de ouders), want hun verantwoordelijkheid bij het vormen van een persoonlijkheid kan wel eens groter zijn dan je zelf zou durven denken. 

​Pesten tekent mensen, punt. Ik hoop ergens dat mijn pesters berouw tonen en beseffen dat ze destijds te ver zijn gegaan, dat ze me het normaal kunnen functioneren in sociale omgang aanvankelijk zeer moeilijk hebben gemaakt.

​Deel gerust om dit verhaal van een volwassene met een pestverleden wat meer gehoor te geven. Of deel jouw ervaring. Wat heeft pesten met jou gedaan? Heb je dat een plaats kunnen geven of ondervind je daar nu nog steeds de gevolgen van? Toch even dit taboe doorbreken.
1 Reactie
Rinus Rodenburg link
12/12/2018 12:46:22 pm

Beste Tim,
Via jouw bericht op Twitter inzake pesten kwam ik op jouw website terecht. Ik heb vrijwel alles gelezen en bekeken en ik verbaas me over onze raakvlakken. Kanker, persoonlijke ontwikkeling en pesten. Ik was 54 en kreeg de diagnose MDS (pre-leukemie). Maar ik hoop volgend jaar voor de 10e(!) keer mijn tweede verjaardag te mogen vieren. De vergeetachtigheid komt bij mij met een middagdutje. Het is vreselijk maar anders begint de hoofdpijn, het slappe gevoel, het gapen. Je kent het vast wel. Na de stamcel-transplantatie veranderde mijn leven, ik zag eindelijk hoe mooi de wereld is en wil daar volop van genieten. Zo kwam de pesterij tegen mijn zoon weer naar boven. Ik heb het nooit los kunnen laten omdat ik de aanpak daarvan niet begreep. Ik heb me dan ook nooit afgevraagd waarom hij werd gepest. Nee, ik vroeg mij af waarom die andere jongen ging pesten. Uit hetgeen ik daarover ontdekte heb ik het Pestbriefje gemaakt. Hiermee kan ik met één briefje, het Pestbriefje, elke pesterij onder kinderen in één dag definitief stoppen. En dat zonder enige consequentie voor beide kinderen. Ik heb dit gebruikt voor pesterijen in Nederland, België en Aruba. Ik hoop dat hetgeen ik nu ga schrijven jou helpt om op een andere manier naar jouw pesters te kijken. Want pesten wordt gedaan door pesters. Het wordt niet uitgelokt zoals 'deskundigen' beweren. Immers, als uiterlijk of gedrag een pesterij uitlokt, dan moet dat kind door iedereen gepest worden. Een andere kijk hierop is dat kinderen niet gepest worden omdat ze 'anders' zijn. Want iedereen is 'anders' maar niet iedereen wordt gepest. De aanpak van pesten is dan ook slechts symptoombestrijding. Ofwel: kwakzalverij!

Hier enkele feiten:
Vrijwel alle gepeste kinderen worden hoog opgeleide volwassenen.
Pesten vindt plaats in de leeftijdsgroep van 9-15 jarigen. Het overlapt daarmee drie ontwikkelingsfasen. Namelijk: De Impulsieve Egofase (waarin het kind vertrouwt op de bescherming en aansturing van volwassenen, het wordt boos bij kritiek maar doet wat gevraagd wordt.); De Zelfbeschermende Fase (het kind vindt zichzelf superieur en alle andere sukkels. Het liegt, bedriegt, en manipuleert. Het praat zichzelf schoon, geeft altijd anderen de schuld en laat hen het 'vuile' werk doen.); De conformistische Fase (het kind ontwikkeld empathie, krijgt begrip van respect/goed en slecht, oorzaak en gevolg. Etc.)
Pesten komt uitsluitend voor bij kinderen in de Zelfbeschermende Fase en pesten stopt als het kind in de Conformatieve Fase geraakt.
ALLE wetenschappelijke onderzoeken naar pesten zijn gedaan op gepeste kinderen.
ALLE anti pesten methodes zijn opvoedprogramma's welke gericht zijn op slachtoffers.
Geen enkele school heeft een effectieve aanpak van pesten.
Geen enkele school heeft een middel om pesterijen te melden, men wacht tot de gepeste zich meldt.
Geen enkele school informeert ouders over hetgeen hun kind overkomt of aanricht.
Geen enkele school accepteert de interventie van derden. Niet van deskundigen en zelfs niet van de ouders.
Als de amateuristische aanpak van de school faalt, dan krijgt het gepeste kind daar de schuld van.
De grootste problemen rond pesten zijn het gevolg van de aanpak.


Het lijkt er sterk op dat sommige kinderen (+/- 10%) zich rond de leeftijd van 10 jaar, voornamelijk sociaal of juist voornamelijk cognitief ontwikkelen. Verder heb ik het vermoeden dat gepeste kinderen veel volwassener zijn dan de pesters. Die volwassenheid maakt misschien wel dat zij problemen op een volwassen wijze aanpakken. Namelijk: door niets te doen! En niets doen is ook "niets terugdoen!" waardoor de pesterij steeds ernstiger wordt. Hierop reageren de 'deskundigen' met een advies voor een weerbaarheidstraining. Dit omdat men veronderstelt dat het kind dan de Goddelijke uitstraling van onoverwinnelijkheid krijgt en de pester daar vast wel bang voor zal zijn.

Ik kan een pesterij heel eenvoudig en direct stoppen, maar ik kan de gevolgen van een langdurige of ernstige pesterij niet wegnemen. Ik hoop dat je begrijpt dat je gepest bent door een kind dat een slachtoffer zocht. Jij was blijkbaar de slimste van de klas. Je zult vast de bewuste keuze hebben gemaakt om niet met geweld in te grijpen, terwijl het ingrijpen met verstand niet werd begrepen. Niet door de pester en niet door de school. En helaas gaat dat vandaag de dag nog zo.

Ik hoop dat je hier iets aan hebt. Kijk anders even op mijn website: www.pestbriefje.com

Rinus Rodenburg.

Antwoord



Laat een antwoord achter.

    Archieven

    December 2021
    Mei 2021
    November 2020
    Augustus 2020
    Juli 2020
    Juni 2020
    April 2020
    Februari 2020
    Januari 2020
    December 2019
    Oktober 2019
    September 2019
    Juni 2019
    Mei 2019
    April 2019
    Maart 2019
    Februari 2019
    Januari 2019
    December 2018
    November 2018
    Oktober 2018
    Juli 2018
    Mei 2018
    April 2018
    Maart 2018
    Februari 2018
    Januari 2018
    December 2017
    November 2017
    Oktober 2017
    Juli 2017
    April 2017
    Februari 2017
    December 2016

    Categorieën

    Alles
    50+
    Afgestudeerd
    Cv
    Kanker
    Klimaat
    Levensvragen
    LinkedIn
    Sociale Media
    Sollicitatiebrief
    Solliciteren
    Varia

    RSS-feed

(c) Breerz 2020
lettertjes. kleine.
  • home
  • beeld
  • blog
  • Awards
  • Tim
    • Tim
    • Contact - €