Daar zit je dan, ziek thuis, of dagelijks op zoek naar een nieuwe baan. De dagen worden weken, de weken worden maanden. De tijd vreet meedogenloos verder aan de frustratie die het zogenoemde 'gat' creëert. Het 'gat' waar menig recruiter zich op blindstaart, waardoor de term een negatieve connotatie heeft gekregen. Het 'GAT'. De een heeft al wat betere redenen dan de ander voor die langere periode, echter zit men wel allemaal met dezelfde vraag: "Hoe ga ik dat in hemelsnaam in mijn cv opnemen?". Wat ga ik vermelden? Ga ik eerlijk zijn en indien wel, schiet ik mezelf dan in de voet?
Wat je wel vaker hoort is dat men vreest dat als je langer thuis zit, de opgestoken kennis en vaardigheden stilaan wegsijpelen. Ze worden een flauw afkooksel van wat ooit de productieve kandidaat was. De afwezigheid op de arbeidsmarkt kan een slechtere motivatie inhouden of de kandidaat gaat meer tijd nodig hebben om te integreren in een groep vanwege het sociale element. Geloof me, ik heb al heel wat dingen opgevangen. Eerlijk? Je kan een bepaalde 'transitieperiode' (kan dat als alternatief voor 'gat'?) moeilijk verbergen. Uiteraard gaat een recruiter zich vragen stellen bij een periode die weinig activiteit aangeeft na bijvoorbeeld je laatste job in 2015. Maar het gaat niet om 'weinig', je bent wel degelijk bezig geweest, je was aan het zoeken naar werk of je was aan het vechten. Maar hoe ga je dat verwoorden zonder dat de recruiter je meteen zou afwijzen? Ik adviseer om altijd eerlijk te zijn, maar denk dat de verwoording een rol speelt bij de perceptie die wordt gecreëerd. "Op zoek naar werk" kan misschien wel de waarheid zijn, maar dan gaat de recruiter zich afvragen waarom het zoveel tijd in beslag neemt. De sollicitant kan heel veel goede redenen hebben. Ik ken een fysicus gespecialiseerd in nanotechnologie en wil absoluut in dat segment verder werken, bij voorkeur in het kader van onderzoek. Die vacatures zijn niet echt dik bezaaid. Ofwel zoek je dan verder, vang je het op met interimwerk of pas je je jobdoelwit aan, met het risico dat je je misschien ongelukkig voelt in je nieuwe job. Of je hebt pech, je solliciteert vaak, maar krijgt weinig positieve reacties. Je leert uit dat proces, krijgt ook extra begeleiding en beseft dat het tijd vergt. Ga je dat ook zetten in je cv? Het blijft een eeuwig discussiepunt en heb er geen pasklaar antwoord op. Ik weet alleen dat verwoorden kan helpen. Onder een bloemlezing van hoe sollicitanten het hebben verwoord:
Soms wordt hier een bullshitgenerator gebruikt om een bepaalde periode in te vullen. Echter kan dat werken, net omdat sommige termen nu eenmaal aanleunen bij ander 'professioneel' taalgebruik in het cv. Tracht dus goed na te denken over hoe je iets verwoordt, hoe je wat je wil zeggen kan omzetten in een kracht, een element dat echt deel kan of mag uitmaken van de andere elementen in je carrièrepad. Hey ik vecht tegen kanker Ik was net afgestudeerd, had mijn licentiaatsdiploma net in handen toen ik redelijk onverwachts (zo gaat dat meestal) te horen kreeg dat ik kanker had. Een jaar chemo, kaal, mager, tussendoor afzien. Het was geen leuke cocktail. Het vechten tegen de ziekte heeft me getekend, zowel positief als negatief. Omdat ik absoluut wou werken en niet een jaar thuis wou zitten, ondanks de ziekte, begon ik als een gek te solliciteren. Ik was ook steeds eerlijk. Ik had na mijn studies al een 'gat' opgebouwd en gaf aan dat ik kanker had, maar dat ik hoopvol was en de toekomst vol moed aankeek. Naïef van me. Ik werd nooit uitgenodigd. De moed zakte me in de schoenen toen ik letterlijk van een recruiter het bericht kreeg dat "Iemand met kanker kan hervallen en dus een risico inhoudt." Slik. Daar was ik toch even niet goed van. Het was voor mij ook het signaal dat ik het anders moest aanpakken. Kanker werd een 'tijdelijke behandeling' die het functioneren niet in de weg stond. Omdat ik weinig werkervaring had (op jaarlijks studentenwerk na), stelde ik een cv op met een anti-chronologische oplijsting van opgebouwde vaardigheden, hoofdzakelijk in lijn met de gezochte profielen. Deze aanpak zorgde ervoor dat men zich niet blindstaarde op mijn ziekte. Ik werd uitgenodigd door een selectiebureau, heb heel wat rondes doorlopen en werd aangeworven door een uitgeverij. Dan waren we bijna een jaar verder. Kennis delen Voor mij heeft dat gewerkt, maar is ook misschien een apart geval omdat ik net was afgestudeerd. Als je al een tijdje iets hebt opgebouwd, is het misschien minder evident. Hoe het ook zij, of je wil werken met een ziekte of na een ziekte, eerlijk duurt het langst. Het is echter hoe je er zelf tegenover staat, hoe je op dat moment in je schoenen staat en hoe je het uiteindelijk gaat verwoorden, dat een impact kan hebben bij sollicitatie. Opnieuw, ik kan enkel spreken uit ervaring, dus wil zeker graag vernemen wat loopbaanbegeleiders in bovenstaande gevallen aan werkzoekenden adviseren. De tips die jullie delen kunnen de werkzoekenden alleen maar versterken.
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
Archieven
December 2021
Categorieën
Alles
|
(c) Breerz 2022 - Watt’s Next laadpalen
|