Huis-aan-huisduiveluitdrijving

Bent u gedoopt?


Vanmiddag stonden er plots twee sympathieke dames voor de deur. Toen de bel ging schoot ik naar de voordeur, want ik dacht dat de postbode een pakketje had. Jammer dat je toch een beetje door de voordeur kan gluren zodat de dames me al hadden zien aankomen. Terugsluipen was dus geen optie.
Ik wist dat de dames iets kwamen verkondigen. Met de bijbel in de hand en enkele foldertjes met een Christus die licht uitstraalt, weet je immers dat ze geen wafels komen verkopen.

“Dag mijnheer, mogen wij u iets vragen, bent u gedoopt?”

Ik ga niet liegen, dus bevestig.

“Goed zo, dus u bent gelovig. Bidt u dan ook nog vaak?”

-“Dames, betekent ‘gedoopt zijn’ automatisch dat een mens dan gelovig is? Geraakt de Kerk zo aan haar statistiek en dus ook haar subsidies? Ik ben gedoopt in een tijd waarin het common practice was, het hoorde zo. En in het geval van mijn ouders was het vooral om van het gezaag van de gelovige achterban in de familie af te zijn, daar ben ik zeker van. Ik ben voorts zeer vrijzinnig opgevoed, heb nooit godsdienst gevolgd, nooit gevormd, nooit voor de kerk getrouwd. Ik dank u.”

“Jamaar mijnheer, denkt u dan niet dat er toch dingen gebeuren waar we geen vat op hebben en die misschien door een hogere macht gestuurd worden?”

-“U bedoelt de werking van die hogere macht op het kindermisbruik in uw instelling, de kerkelijke vervolging van andersdenkenden in het verleden, de concentratiekampen ten tijde van de kolonisatie van Zuid-Amerika, het uitmoorden van de heidense indianen of Europese barbaren na de verchristelijking van het Romeinse rijk, het dom houden van de mens gedurende 1500 jaar, de inquisitie, de martelingen, het gedoogbeleid van de Kerk ten tijde van het naziregime, het afslachten van de Moren en heidense barbaren in het Beloofde land, het opdringen van een enkele visie (met geweld), de zucht om goud dat de kerken moest verfraaien ten koste van de armen en hongerlijdenden, de hogergeplaatsten die normen en waarden (ook celibaat) verkondigden, maar er achter de schermen op los neu**en? Bedoelt u die hogere macht? Het morele leiderschap?”

Ondertussen begonnen de dames in hun handtas gretig te zoeken naar wierook, wijwater en een kruis om een onmiddellijke duiveluitdrijvingsrite op te starten.

“Mijnheer, het christendom is meer dan dat, denk aan de stellingen die we prediken”

-“Zoals bemin uw naasten, bedoelt u?”

“U kent ze dan toch.”

-“Ja en de Kerk past dat goed toe, ‘bemin’ de kinderen, traumatiseer ze voor de rest van hun leven en de Kerk zal u beschermen. “
Er volgde een stilte en besefte dat ik die mensen waarschijnlijk zelf een trauma aan het bezorgen was, dus tijd om wat te milderen.

-“Kijk, ik respecteer uw geloof en er is zeker iets te zeggen over enkele waarden die jullie volgen, zeker zoals jullie profeet ze oorspronkelijk verkondigde (ik probeerde de schade te beperken), maar ik heb zo mijn mening over wat men er nadien van gemaakt heeft (ter info: de werkelijke leer van Christus zou beschreven staan in het evangelie van de hand van zijn broer, waarin staat dat je God in jezelf moet zoeken, dus niet d.m.v. priesters of een kerk. Meteen ook de reden waarom het Vaticaan het bestaan ervan betwist). Voorts heb ik geen god nodig om voor mezelf te bepalen welke waarden ik wil volgen en uitvoeren. Dus in dat opzicht zoek ik ‘iets’ in mezelf en zal ik goed proberen te handelen naar eigen normen. Ik steun wetenschappelijk onderzoek bijvoorbeeld, kankerbehandelingen.”

“Enkel God heeft vat op de zieken.”
Verstomming, ongeloof, ik keek die dame aan alsof ik net een onderkaakverlamming had gekregen… Spontane diarree en kotsneigingen drongen zich op…

-“Uw god is uitgevonden in een tijd waarin we nog niet veel dingen konden verklaren, maar als u in de 21ste eeuw er nog van overtuigd bent dat mensen ziek worden of genezen omdat god het wenst, heb ik u niets meer te zeggen.”

De deur sloeg hard dicht.